ubawił mnie ten przypadkowy cytat, ale wróćmy do naszego ciągu. Być może ktoś z was już podstawił liczbę 24 do ciągu F wygląda to tak; 21-24-34, pomiędzy Cheth i Teth, żołądkiem i nerką, gwiazdozbiorem Raka i Lwa. Tu się zatrzymajmy, wejdźmy do naszej czwórki:
Znamy z symboliki cztery istoty boskie strzegące czterech pór roku:
Byk - wiosna
Lew - lato
Orzeł (skorpion) - jesień
Człowiek (Wodnik)* - zima.
* - Asyryjscy bogowie astralni czterech stron świata to Marduk (skrzydlaty byk), Nebo (człowiek), Nergal (skrzydlaty lew), Nimurta (orzeł).
Liczba cztery to uniwersum rozciągnięte w cztery strony świata. U pitagorejczyków uważana za świętą gdyż cztery pierwsze
liczby (1+2+3+4) daje dziesięć, doskonałość. To również kwadrat i sześcian ( o sześcianie i wpisanym w niego ciągu będzie jeszcze za parę tygodni)
Liczba sześć, u pitagorejczyków doskonała liczba, znajdująca się w środku liczb parzystych, między dwójką a dziesiątką. Symbolizuje podobnie jak piątka małżeństwo (2+3=5), tu 2 x 3 = 6. Liczba połączenia dwóch trójkątów (ognia i wody), symbol duszy ludzkiej. Sześć kierunków w przestrzeni, po dwa na każdy wymiar
Liczba trzy Zdaniem Pitagorasa jest ona po prostu liczbą nieparzystą, ponieważ powstaje z niepodzielnej jedynki i dwójki, która oznacza podwojenie i podział i prowadzi obydwie do wyższej jedności. Pod względem doskonałości trójka przypomina jedynkę, ma początek, środek i koniec. Liczba będąca cechą całości (koniec, środek i początek).
Liczba osiem Siedem sfer planetarnych, tworzących siedem nieb, ósma sfera, niebo gwiazd stałych, będąca siedzibą bóstwa, stanowi zawsze jego zwieńczenie. Forma środkowa między kwadratem a kołem, symbol odrodzenia.
Do głębszego zrozumienia sensu tych liczb zachęcić jedynie mogę do lektury:
Arystoteles, O niebie
Platon, Państwo X, 616B
Klemens Aleksandryjski, Kobierce
c.d.n
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz